شب دگر تنها شد .
محراب دگر تنها شد .
و چشمان مانده به راه یتیمان .
دیگر نوای عشق به گوش نخل های عاشق نخواهد رسید .
دیگر قدمهای یار درکوچه های سرد و تاریک طنین نخواهد افکند .
دیگر صدای مناجات شبانه و سوز دل به گوش عرشیان نخواهد رسید .
چه زیبا عشق را به تصویر کشید در نهایت عبودیت .
علی را زخم شمشیر آخته نکشت ، علی را درد نامردمی ها ، درد نادانی ها و درد کفر کشت .
علی عین عدل بود و عدالت گستر . آتش باد سزای نامردمانی که محراب تجلی عدل را به خون پاکش رنگین ساختند .

 چه زیبا فرمود آن یگانه عاشق عشق الهی :

همانا دنیا نهایت دیدگاه کسی است که دیده اش کور است و از دیدن جز دنیا محجور و آنکه بیناست نگاهش از دنیا بگذرد و از پس آن خانه آخرت رانگرد . پس بینا از دنیا رخت بردارد و نابینا رخت خویش در آن گذارد . بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا برای دنیا توشه فراهم آرد .

               ** امشب شب مـیـلاد حـسـن(ع) گوهر یکتاست **
                                         ** روشـن ز جمال گـل او دیـدۀ زهــرا(س) سـت **

               ** یــکــتـا گـــل بــاغ نــبــوی، جــلـوه گـر آمـد **
                                         ** بـنـگـر چـمـن حـسـن پـر از لالـه حـمراست **

               ** گـیـسـوی کـمـنـدش هـمـه بـر گـردن جـانهـا **
                                         ** ابـروی کـمـانـش، بـه خـدا رهـزن دلـهاست **

               ** زیـبـا پـســر شـیــرخــدا، ســبـط پـیـمـبـر(ص) **
                                          ** ماهی که برون وصف رخش،از قلم ماست **

                                          یـا کـریم اهل بیت (ع)

 "

 یا رَبِّ اِنّکَ تَدعونی فَاُوَلّی عَنکَ و تَتَحبَّبَ اِلَیَّ فَاَتَبَغَّضُ اِلَیکَ وَ تَتَوَدَّدُ اِلَیَّ فَلا اَقبَلُ مِنکَ کَاَنَّ لِیَ التَّطَوَلَ عَلَیکَ فَلَم یمنَعکَ ذلِکَ مِنَ الرَّحمَةِ لِیَ و الاِحسانِ اِلَیَّ و التَّفَضُّلِ عَلَیَّ بِجودِکَ و کَرَمِکَ فَارحَم عَبدَکَ الجاهِلَ وَجُد عَلَیهِ بِفَضلِ اِحسانِکَ اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ .

ای پروردگار من تو مرا دعوت می کنی ، من از تو روی می گردانم، تو محبت افزون می سازی و من با تو به خشم می آیم و با من دوستی و شفقت می فرمایی و من از جهل نمی پذیرم که گویا مرا بر تو حق نعمت و منت است و این ناسپاسی من مانع از افاضه رحمت و احسانت بر من نشد و از فضل و جود و کرمت نکاست . پس به حال این بنده نادانت ترحم کن و به فضل و احسانت بر او ببخش که تو بسیار با بخشش و کرمی .

 آنکس که چشم دارد خواهد دید و آنکس که گوش دارد خواهد شنید و آنکس که قلب دارد احساس خواهد کرد که خدا آنجا نیست همین جاست ....
بعدا نیست همین حالاست ....
غریبه نیست آشناست ...
گاهی نیست همیشگیست ...
دور نیست نزدیکست ...
بودنش از آن جهت نیست که تنها امیر تو باشد ، آمده است که محبوب تو باشد خداییش از آن جهت نیست که تو تنها گاه گاهی بگویی خدایا کمکم کن ، آمده است که تو همواره بگویی محبوب ترینم دوستت دارم ، آری ...
آن کس که چشم دارد خواهد دید و آن کس که گوش دارد خواهد شنید و آنکس که قلب دارد احساس خواهد کرد که خدا آنجا نیست ، همینجاست ...
بعدا نیست همین حالاست ...

ای دوست قبولـم کن و جانم بستان         مستم کن وز هردو جهانم بستان

باهرچــه دلـم قرار گیـرد بی تو        آتش به من اندر زن و آنم بستان

ای زنـدگی تــن و تـوانم همه تو        جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از آنـی همه من         من نیست شدم در تو از آنم همه تو

التـماس دعــا